دانشمندان برای نخستین بار فولیکول های موی کاملاً کارآمد را در آزمایشگاه تازه رشد دادند ، امیدی برای برافکندن طاسی؟! - وبلاگ مایکروتاچ

به گزارش وبلاگ مایکروتاچ، با استفاده از سلول های به دست آمده از موش های جنینی، محققان برای اولین بار توانستند ارگانوئیدهای فولیکول مو - نسخه های کوچک و ساده یک اندام - فراوری نموده اند که مو می تواند از آنها رشد کند.

علاوه بر این، آنها توانستند روی رنگدانه مو تأثیر بگذارند. و هنگامی که فولیکول ها به موش های زنده بدون مو پیوند زدند، آنها در چرخه های رشد موی متعدد به عملکرد خود ادامه دادند.

این تیم می گوید این تحقیق می تواند به کوشش ها برای درمان ریزش مو یاری کند، و بعلاوه مدل های جایگزینی برای آزمایش های حیوانی و غربالگری دارویی ارائه دهد.

فولیکول های مو در طول رشد جنین تشکیل می شوند. لایه بیرونی پوست یا اپیدرم و لایه بافت همبند در کنار آن، مزانشیم، متقابلاً با هم تعامل دارند تا فرآیند مورفوژنز را آغاز نمایند که در آن سلول ها آغاز به جمع شدن برای تشکیل اندام می نمایند.

این فعل و انفعالات اپیدرمی - مزانشیمی که منجر به فولیکول می گردد به خوبی درک نشده . در یک محیط آزمایشگاهی، دانشمندان پیروز به رشد ارگانوئیدهای حاوی فولیکول هستند، شده اند، اما ثابت شده است که رشد پیروزیت آمیز فولیکول ها در عمل پیروزی تآمیز نیست.

اما علم ارگانوئید در سال های اخیر پیچیده تر شده است، بنابراین تیمی از دانشمندان به رهبری مهندس زیست پزشکی تاتسوتو کاگیاما از دانشگاه ملی یوکوهاما در ژاپن تصمیم گرفتند در این زمینه کوشش نمایند.

آنها با دو نوع سلول برداشت شده از موش های جنینی آغاز کردند: اپیتلیال (پوست) و مزانشیمی.

بعضی از این گروه های سلولی با ماده ای به نام ماتریژل کشت داده شدند . بعضی بدون ماتریژل پرورش داده شدند.

تفاوت چشمگیر بود. این دو نوع سلول جمع شدند، سپس به طور خود به خود در داخل فضای دانه شکلی جدا شدند و یک ساختار سازمان یافته را تشکیل دادند.

بدون ماتریژل یا زمانی که ماتریژل بعدا اضافه شد، این ساختارها دمبلی شکل بودند و نتوانستند به فولیکول های عملکردی تبدیل شوند.

با این حال، هنگامی که ماتریژل ظرف شش ساعت پس از کاشت کشت با سلول ها اضافه شد، ساختارها شامل هسته ای از سلول های اپیتلیال بود که به وسیله پوسته ای از سلول های مزانشیمی احاطه شده بود.

به گفته محققان، این ترتیب، سطح تماس بین این دو نوع سلول را افزایش یافت و رشد حباب را به یک فولیکول تسهیل کرد.

حباب های پوسته هسته ای به ارگانوئیدهای فولیکولی بالغ و فراوری نماینده مو با تقریباً 100 درصد پیروزیت تبدیل شدند و پس از 23 روز 2 میلی متر مو رشد کردند.

در طی این فرآیند، محققان توانستند نحوه رشد و فراوری مو در سطح مولکولی را مطالعه نمایند.

آنها بعلاوه دارویی را آزمایش کردند که فراوری ملانوسیت ها، سلول های فراورینماینده رنگدانه را تحریک می نماید.

هنگامی که این دارو به کشت اضافه شد، موهایی که از ارگانوئیدهای فولیکول رشد کردند نسبت به موهایی که دارو به آنها اضافه نشده بود، رنگدانه بیشتری داشتند.

در نهایت، آنها فولیکول های کشت شده خود را به موش های برهنه پیوند زدند - موش های آزمایشگاهی که مخصوصاً با سیستم ایمنی سرکوب شده پرورش یافته بودند - تا مشاهده نمایند که آیا ارگانوئیدها می توانند در بدن زنده ادغام شوند یا خیر.

پس از پیوند، ارگانوئیدها به فولیکول های کامل بالغ می شوند و برای چندین دوره رشد مو فراوری می نمایند که حداقل 10 ماه طول می کشد.

بدیهی است که این یک مطالعه روی موش است و هنوز نمی توان آن را به انسان تعمیم داد، اما تحقیقات انسانی در دستور کار بعدی است.

برخلاف مطالعه روی موش، این تیم از سلول های جمع آوری شده از جنین ها استفاده نمی نماید، اما سلول های اهدایی بزرگسالان را می گیرند و آنها را به سلول های بنیادی مهندسی معکوس می کنن ، که امیدوارند سلول های اپیتلیال و مزانشیمی مورد احتیاج را رشد دهند.

هدف نهایی هدفی بلندپروازانه است. این تیم امیدوار است که تحقیقات آنها منجر به درمان بیماری هایی مانند آلوپسی یا طاسی الگو گردد.

تحقیقات این تیم در Science Advances منتشر شده است .