ذخیره اطلاعات روی DNA اامکان پذیر می گردد
به گزارش وبلاگ مایکروتاچ، به زودی اطلاعات مهم روی DNA انسان ها ذخیر می شوند. این موضوعی جالب است که البته می تواند از سوی بعضی افراد نادرست و منفی ارزیابی گردد.
DNA قدیمی ترین سیستم ذخیره سازی اطلاعات شناخته شده است که سابقه آن از هر نوع سیستم ذخیره سازی دیگر، از کاغذ و قلم گرفته تا درایو سخت افزاری کامپیوتر میلیاردها سال بیش تر است. اما کوشش برای به کارگیری و ذخیره اطلاعات تولیدی به وسیله بشر روی آن تا به امروز با شکست روبرو شده است.
علت اصلی عدم توانایی به کارگیری DNA برای ذخیره سازی اطلاعات بیش از بحث فنی بحث هزینه بسیار زیاد استفاده از این فناوری است. رمزگذاری یک گیگابایت اطلاعات روی DNA چندین میلیون دلار هزینه دارد؛ این در حالی است که رمزگذاری همین اندازه اطلاعات روی یک درایو سخت افزاری کم تر از یک سنت هزینه خواهد داشت. شرکت کاتالوگ یک شرکت فعال در حوزه بیوتکنولوژی در بوستون آمریکا است. آنها امیدوار است که این هزینه را تا 10 دلار کاهش دهد. این هزینه همچنان زیاد است؛ اما زمانی که صحبت از ذخیره سازی حجم عظیمی از اطلاعات می گردد، علاوه بر هزینه عامل دیگری نیز اهمیت پیدا می نماید: اندازه گیگابایت ذخیره شده به ازای هر متر مکعب.
هارد درایوهای کنونی به نسبت DNA فضای بیشتری اشغال می نمایند. نسبت ذخیره سازی هارد درایو در حدود 30 میلیون گیگابایت در هر متر مکعب است؛ در حالی که روش شرکت کاتالوگ می تواند 600 میلیارد گیگابایت را در همان فضا ذخیره کند. برای سازمان هایی مانند استودیوهای فیلم سازی و آزمایشگاه های فیزیک ذره که احتیاج به ذخیره حجم عظیمی از اطلاعات به طور نامحدود دارند، نسبت دوم بسیار رضایت بخش تر است.
مشکل اصلی در طراحی سیستم های ذخیره سازی بر اساس DNA مشاهده جزئیات و صفر و یک های داده های باینری و جفت بازهای شیمیایی (AT و CG) در این مولکول و توانایی ترجمه اطلاعات باینری و شیمیایی به یکدیگر در مولکول های بزرگ DNA است. متأسفانه خواندن اطلاعات زمانی که مولکول های DNA در حال رمزنگاریاطلاعات هستند، برای ماشین های نظم دهی DNA کار دشواری است؛ به خصوص زمانی که با نواری طولانی از جفت بازهای شیمیایی روبرو می شوند.
منبع: زومیت
منبع: انتخاب