6 + 1 تیم تاریخ ساز در فینال های جام جهانی - وبلاگ مایکروتاچ

به گزارش وبلاگ مایکروتاچ، فرانسوی ها یکشنبه شب برای دومین بار پیاپی در فینال جام جهانی شرکت می نمایند، اتفاقی که پیش از آن ها شش تیم دیگر آن را تجربه نموده اند.

به گزارش باشگاه وبلاگ مایکروتاچ، فرانسوی ها برای دومین دوره پیاپی به فینال جام دنیای رسیدند. البته اینکه یک تیم برای دو یا سه دوره پیاپی به فینال جام دنیای برسد اتفاق جدیدی نیست و بار ها در تاریخ جام دنیای تکرار شده.

کشور ایتالیا دومین دوره جام دنیای رو میزبانی کرد و در جام دنیای ای که موسولینی از اون به عنوان یک ابزار سیاسی برای ترویج فاشیسم استفاده کرد، تیم میزبان با شکست چکوسلواکی قهرمان شد. جامی که البته اروگوئه قهرمان نخستین دوره جام دنیای آن را تحریم نموده بود.

4 سال بعد ایتالیایی ها این بار در کشور فرانسه به فینال رسیدند و بازهم قهرمان شدند. آتزوری با مربیگری ویتوریو پوزو درست مثل دوره قبل البته این بار با شکست مجارستان قهرمان مسابقات شد. پوزو تنها سرمربی تاریخ است که دو بار سابقه قهرمانی در جام دنیای به عنوان مربی را دارد.

20 سال بعد از آن قهرمانی ایتالیا، تیم ملی برزیل باید ملاقات فینال جام دنیای 1958 رو مقابل سوئد میزبان برگزار می کرد. پیش از آن هر بار که اروپایی ها جام دنیای رو میزبانی نموده بودند، اجازه ندادند هیچ تیمی از قاره ای دیگر قهرمان گردداما این بار برزیلی ها سنت شکنی کردند و با درخشش پله 17 ساله قهرمان شدند.

در پیروزی پنج بر دوی برزیل مقابل سوئد، رکورد جوانترین گلزن فینال جام دنیای به وسیله پله (17 سال و 249 روز) و مسن ترین گلزن فینال جام دنیای با گل نیلز لیدهولم (35 سال و 263 روز) به ثبت رسید.

در دوره بعدی جام دنیای برزیل این بار در آمریکای جنوبی و کشور شیلی دوباره به فینال رسید و این بار با شکست چکوسلواکی قهرمان شد تا بعد از ایتالیا به دومین تیم تبدیل گردد که دو بار پیاپی قهرمان دنیا می گردد.

در جام دنیای 1974 شکل کاپ قهرمانی تغییر کرد و کاپ ژول ریمه کنار گذاشته شد و کاپ فعلی ساخته شد. جام ژول ریمه در دوره قبل از آن و زمانی که برزیل برای سومین بار قهرمان شد، برای همواره به آن ها اهدا شد.

در این سال هلند و آلمان غربی به فینال رسیدند و در نهایت لاله های نارنجی با شکست دو بر یک مقابل ژرمن ها دستشان از جام کوتاه ماند. جام قهرمانی می توانست پاداش خوبی برای فوتبال زیبای هلند و بعلاوه درخشش یوهان کرایف باشد که البته این اتفاق رخ نداد.

کرایف بعد از اون ناامید شد و یک سال قبل از آغاز جام دنیای 1978 از تیم ملی خداحافظی کرد، اما هم تیمی هاش ناامید نشدند و دوباره به فینال رسیدند، اما در نبود کرایف جام قهرمانی این بار هم به هلند نرسید و آرژانتینی آن را فتح کردند.

در دوازدهمین دوره جام دنیای، آلمان غربی و ایتالیا یک فینال تمام اروپایی در کشور اسپانیا برگزار کردند. استادیوم سانتیاگو برنابئو میزبان جدال فینال بود که در نهایت ایتالیایی ها پیروز شدند برای سومین بار فاتح جام دنیای شوند.

البته آلمانی ها که به ناامید نشدن معروفند، در دو دوره بعدی جام دنیای هم یعنی در دوره های 1986 و 1990 هم به فینال رسیدند تا به اولین تیم تاریخ تبدیل شوند که در سه دوره متوالی جام دنیای به فینالیست شدند.

در دو دوره از این سه دوره، آرژانتین رقیب آن ها در فینال بود. یاران مارادونا فینال 1986 را از آلمان غربی بردند و برای دومین و آخرین بار در جام دنیای قهرمان شدند.

6 + 1 تیم تاریخ ساز در فینال های جام دنیای.

اما چهار سال بعد آلمانی ها انتقام گرفتند و در شهر رم با یک گل آرژانتین را شکست دادند و قهرمان شدند.

همین کار آلمانی ها یعنی حضور در سه فینال متوالی را، برزیلی ها در سه دوره بعدی تکرار کردند. آن ها در جام های دنیای 1994، 1998 و 2002 به فینال رسیدند.

در دوره اول ایتالیا را در یکی از معروفترین فینال های جام دنیای و در ضربات پنالتی شکست دادند و برای چهارمین بار قهرمان شدند. پنالتی ای که روبرتو باجو در آن فینال از دست داد، صحنه ای تلخ در تاریخ فوتبال ایتالیا رقم زد. در دوره بعد برزیل فینال را به فرانسه میزبان باخت تا خروس ها برای اولین بار طعم قهرمانی در دنیا رو بچشند.

اما برزیل که آن موقع پرستاره ترین تیم دنیا محسوب می شد، در دوره سوم و سال 2002 پنجمین قهرمانی خودش رو با عبور از آلمان به دست آورد.

از سال 1974 تا 2002 همواره یکی از تیم های فینالیست، یا در دوره بعد و یا در دوره قبل هم یک پای فینال بود، اما این روند در سال 2002 پاره شد تا جام دنیای 2018 که فرانسوی ها توانستند به فینال برسند و با شکست کرواسی قهرمان شوند و حالا بار دیگر سال جاری یک پای فینال هستند.

اگر فرانسه قهرمان گردد، بعد از ایتالیا و برزیل به سومین تیمی تبدیل می گردد که دو بار پیاپی قهرمان دنیا شده است.