کشف یک قلب 380 میلیون ساله! - وبلاگ مایکروتاچ

به گزارش وبلاگ مایکروتاچ، یک فسیل باستانی از یکی از اولین موجودات مهره دار سیاره ما که به تازگی پیدا شده، یک شگفتی هیجان انگیز را در خود پنهان نموده بود. دیرینه شناسان در داخل این ماهی زره دار فسیل شده 380 میلیون ساله، قلب موجود را شناسایی کردند که به خوبی حفظ شده بود.

به گزارش وبلاگ مایکروتاچ به نقل از rahnamato، این یک کشف باور نکردنی محسوب می گردد، زیرا بافت های نرم به ندرت در جریان فسیل شدن حفظ می شوند و بسیار قبل تر از آن تجزیه می شوند. اما نکته جالب تر این است که اگر به طور استثنایی یک بافت نرم در فسیل محفوظ بماند، این بافت حالت دو بعدی دارد، به این معنا که ما فقط قادر به دید شکل آن در فسیل هستیم، اما این فسیل نادر اخیر بافت قلب را به صورت سه بعدی حفظ نموده است. در واقع این قلب فسیل شده دارای حجم است و تقریبا در حالت طبیعی خود فسیل شده است.

با یاری دانشمندان سازمان علوم و فناوری هسته ای استرالیا و تأسیسات تشعشع سنکروترون اروپا در فرانسه، این تیم از پرتو های نوترونی و تصویربرداری اشعه ایکس سنکروترون برای نقشه برداری از چگالی های مختلف مواد معدنی در داخل فسیل استفاده کردند. این اسکن ها نه تنها استخوان های حفظ شده آرترودایر را نشان داد، بلکه سایر اندام های نرم از جمله قلب و بعلاوه معده، روده و کبد را در معرض دید دانشمندان قرار داد.

در واقع این اسکن ها به دانشمندان این امکان را داد که آناتومی قلب را به صورت سه بعدی بدون احتیاج به شکستن فسیل و البته خود قلب مطالعه نمایند. به لطف شرایط شگفت انگیز حفظ آن، جزئیاتی مانند دهلیز، بطن و مجرای خروجی را می توان به وضوح در فسیل شناسایی کرد. قلب ماهی باستانی اندامی به شکل S بود که از دو حفره تشکیل شده بود که محفظه کوچکتر در بالا قرار داشت. به گفته محققان، این قلب بسیار پیشرفته تر از آن چیزی است که دیرینه شناسان پیش از این تصور می کردند و می تواند اطلاعات مهمی در خصوص تکامل ناحیه سر، گردن و فک ها ارائه دهد.

کیت تریناژستیک، دیرینه شناس دانشگاه کرتین استرالیا می گوید: به عنوان یک دیرینه شناس که بیش از 20 سال فسیل ها را مطالعه نموده است، از یافتن یک قلب سه بعدی و به زیبایی حفظ شده در یک فسیل 380 میلیون ساله واقعا شگفت زده شدم. این فسیل از مکانی به نام سازند گوگو در شمالی ترین گوشه استرالیای غربی بدست آمده است. در طول دوره دونین، بین 419.2 میلیون سال پیش تا 358.9 میلیون سال پیش، این منطقه یک پهنه بزرگ سرشار از زندگی بود. اکنون، این منطقه یک بستر فسیلی بسیار استثنایی است، زیرا تا به امروز چندین فسیل با بافت های نرم در آن کشف شده است.

این فسیل متعلق به جانداری از یک کلاس منقرض شده از ماهیان زره پوش به نام آرترودایر است. این موجودات برای حدود 50 میلیون سال در دوران دونین زندگی می کرد تا اینکه در یک رویداد بزرگ انقراض جهانی در اواخر این دوره ناپدید شد.