معماری امری تخصصی است که باید به اذهان عمومی راه یابد - وبلاگ مایکروتاچ

به گزارش وبلاگ مایکروتاچ، خبرگزاری مهر/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، معماری امری تخصصی است که باید به اذهان عمومی راه یابد.

کامران حیرتی، معمار در یادداشتی نوشت: جوایز معماری ایران در چند سال اخیر نقش مهمی در شناساندن آثار معماری خوب و خلاقانه داشته است. معماری و معماران خوب با شناساندن آثارشان توانسته اند مسیر خود را در گرفتن پروژه های بهتر و مهمتر باز نمایند.

ضمن اینکه طی سالهای اخیر معماران ایرانی در جوامع بین المللی درخشیده اند و جوایز بسیار مهمی را دریافت نموده اند، اما این موضوع به علت رسانه ای نشدن بین عموم مردم خبرساز نبوده است. بعلاوه به رغم صبغه تاریخی معماری در ایران و اینکه این کشور یکی از مهمترین مراکز باستانی معماری دنیاست امروز رابطه عموم مردم با دنیای معماری معاصر ایران شفاف نیست.

رسانه های محدودی در این زمینه فعالیت دارند که مخاطبانشان بیشتر از اینکه عموم مردم باشند، متخصصان و دست اندرکاران حرفه معماری هستند. در حالی که معماری امری تخصصی است که باید به اذهان عمومی راه یابد. بنابراین لازم است که نمایندگان رسانه های مهم و اثرگذار با حضور در مراسم جوایز معماری ایران و حتی دنیا در آگاهی رسانی به عموم مردم نقش پررنگ تری بازی نمایند.

مردم شاید دوست داشته باشند بدانند که یک پروژه و ساختمان خوب باید واجد چه مشخصه هایی باشد تا ارزش برنده شدن داشته باشد. در هر دوره یا هر دهه پارادایم هایی شکل می گیرد که زندگی ما را تحت تأثیر قرار می دهد. پس فضاهای زندگی فردی و اجتماعی ما هم به تناسب باید قدرت تطابق با این تغییرات را داشته باشد.

حوزه آکادمیک و به تبع آن داوری در حوزه معماری و جوایز مربوط به آن در هر دوره باید موضوعات فرهنگی، اجتماعی و محیط زیستی آن دوره را در نظر بگیرد تا معماری به تکرار و تقلید دچار نگردد، چرا که معماری صرفاً راجع به زیبایی شناسی نیست بلکه پژوهشی در جهت کشف فضای نوین است و وظیفه معماران، ساختن و کیفیت دادن به فضایی است که مربوط به زمان معاصر باشد.

معماری خوب امروزه باید سه شاخصه اصلی داشته باشد: اول فضایی فراوری کند که منشأ بروز آزادی های فردی و اجتماعی باشد. دوم اینکه با الگوها و سبک زندگی معاصر مردم تطابق داشته باشد و سوم اینکه به مساله پایداری توجه کند.

این موضوع سوم، شرایط چالش برانگیزتری دارد و هنوز به صورت جدی در ایران به آن پرداخته نشده است. موضوع پایداری در ایران هنوز به درستی تئوریزه نشده است، چرا که تفکر در این زمینه نه فقط در حوزه معماری بلکه در حوزه های اجتماعی، محیط زیست، کشاورزی، انرژی و غیره مطرح است.

امروز در دنیا موضوع پیر شدن جمعیت مطرح است که ایران نیز با آن درگیر شده است ولی هنوز موضوعی حاد تلقی نمی گردد. برخی کشورها روی این موضوع تمرکز نموده اند که چه نوع معماری برای جمعیت سالمند مناسب است. فضاهای آنچه کیفیتی باید داشته باشد و این معماری از لحاظ اجتماعی چه خصوصیاتی باید داشته باشد، چرا که هدف آن بازگرداندن این نسل به متن جامعه است؛ به جای فرستادنشان به خانه های سالمندان که در همه جای دنیا موقعیت های ناخوشایندی محسوب می شوند.

فراوری مانیفست های پیشرو که از آن بتوان نظریه مؤثری در زمینه معماری و خلق فضا استخراج کرد به وسیله توجه به پارادایم های تازه فرهنگی و اجتماعی و مرتبط با کیفیات زندگی معاصر و نیز گفت و گوهای میان رشته ای امکان پذیر است.