محسن مسلمان؛ دو 45 دقیقه و دیگر هیچ

به گزارش وبلاگ مایکروتاچ، نتیجه دریافت پرسپولیس با برانکو مهم ترین دلیلی بود که نیمکت نشینی و بازی ندادن به محسن مسلمان با انتقادهای زیادی روبرو نمی شد. البته سکوها حمایتش می کردند و در آخرین بازی لیگ هفدهم مقابل سپیدرود که با جشن قهرمانی همراه بود از روی نقطه کرنر پاس گل داد. خیلی ها آن موقع اعتقاد داشتند که مسلمان می تواند به پرسپولیس یاری کند، این خیلی ها علاوه بر طرفداران پرسپولیس، پیشکسوتان و شاید بعضی از بازیکنان این تیم هم بودند. مسلمان 9 پاس گل داده بود اما برانکو او را به نیمکت دوخت. کاملاً مشخص بود که مسلمان جایی در تیم فصل آینده قرمزهای پایتخت ندارد.

محسن مسلمان؛ دو 45 دقیقه و دیگر هیچ

مرد کروات البته دلیل کنار گذاشتن هافبک طراح تیمش را بعد از سرانجام لیگ بازگو کرد: من تفکر و رویکرد خودم را دارم و طرفداران را هم درک می کنم. قبل از بازی با الجزیره خیلی ها انتظار داشتند که در 15 دقیقه آخر مسلمان بازی کند ولی من به عنوان سرمربی تشخیص دادم و شایان مصلح را گذاشتم. من همان موقع هم متوجه شدم که در ورزشگاه خیلی ها از این بابت ناراحت شدند اما در آن موقعیت بازیکنی احتیاج داشتیم که در محوطه جریمه حریف فشار بیاورد. واقعاً نمی دانم چرا فکر می کنید من علیه مسلمان بودم؟ من همواره به بازیکنانم می گویم دو راه وجود دارد؛ یک راه این است که در خیابان کار کنید و راه بروید و راه دیگر فوتبال بازی کردن است. فوتبال سختکوشی، تمرکز، فکر کردن، تمرین و زندگی حرفه ای داشتن است و باید به این فکر کنید که روز به روز بهتر شوید. به این نتیجه رسیدم که وقتی بشار را در آن پست دارم احتیاجی به محسن مسلمان نیست. اینکه به این نظر رسیدم به این خاطر بود که بازیکنی که در 27، 28 سالگی واقع شده است دیگر دوست ندارد در این سطح ذخیره یک بازیکن دیگر باشد. چنین بازیکنانی دوست دارند مدام بازی کنید. به همین خاطر ترجیح دادم از بشار استفاده کنم چون در چشم انداز پرسپولیس این بازیکن برای آینده باشگاه است و می تواند انرژی مضاعفی با خلاقیت خودش در سن 21، 22 سالگی به تیم بدهد. تأکید می کنم شاید حق با من نباشد بلکه این تنها اعتقاد من است و این ایده ای بود که داشتم. من در مقابل پرسپولیس و باشگاه مسئولیت دارم و شاید اگر یک مربی دیگری بود روش متفاوتی داشت و تصمیم دیگری می گرفت. در این مواقع نباید هیچ کس خشمگین گردد چون تصمیم سرمربی است.

مسلمان البته بازیکنی نبود که روی زمین بماند و در لیگ هجدهم ابتدا به ذوب آهن و پس از آن به سپاهان رفت. جالب اینکه خودش هم از این انتقال بسیار شاد بود و در صفحه شخصی اش نوشت: یکی از مهم ترین روزهای زندگی ام رقم خورد، خدا را مثل همواره شاکرم.

او فصل قبل نتوانست عملکرد قابل قبولی داشته باشد و همان موقع پیش بینی می شد که قراردادش برای لیگ نوزدهم با سپاهان تمدید نگردد اما این رخ داد. انتظار می رفت که این بازیکن با توجه به توانایی های فنی اش فصل متفاوتی را شروع کند. مسلمان در هفته اول مقابل شاهین بوشهر به میدان رفت اما بین دو نیمه جایش را به امید نورافکن داد. آن روز شاید هیچ کس فکرش را هم نمی کرد که این آخرین 45 دقیقه مسلمان تا سرانجام نیم فصل در لیگ باشد. با اضافه شدن نورافکن و با حضور کومان و کیانی، مثلث خط میانی مورد نظر امیر قلعه نویی شکل گرفت تا یکی از چالش های فصل گذشته سرمربی سپاهان برای انتخاب نفر سوم در خط میانی از بین برود و مسلمان دیگر در ترکیب اصلی قرار نگرفت.

البته او از ناحیه زانو هم دچار مصدومیت شده بود. پزشک سپاهان با تأیید این خبر گفته بود: مسلمان آسیبی در بورسیت های زانویش دارد. این بورسیت ها در زانو باعث التهاب می شوند. ما درمان را انجام دادیم و گفتیم دوباره بیاید تمرین کند تا شرایطش را آنالیز کنیم و ببینیم دوباره فعال می شوند یا نه. پس از تمرین، تعیین شد دوباره یک مقداری فعال شده اند. پس به او گفتیم دو هفته دیگر استراحت کند تا با قدرت به میادین بازگردد. اما نیمکت نشینی او خیلی بیشتر از دو هفته شد تا نوبت به اولین بازی نیم فصل دوم مقابل ماشین سازی در تبریز رسید که باز هم در دقیقه 46 تعویض شد و جای خود را به سروش رفیعی داد.

مسلمان بعد از این دیگر فرصت بازی پیدا نکرد. شاید خودش هم فکرش را نمی کرد که به عنوان یکی از بهترین پاسورهای لیگ ما در چند دوره اخیر به بازیکنی برای نیمکت تبدیل گردد. محسن مسلمان برخلاف انتظارها در سپاهان به مهره ای کلیدی و تأثیرگذار بدل نشده و امیر قلعه نویی به راحتی از کنار نام این بازیکن می گذرد. این هافبک بازیساز هیچ وقت هم در این باره اظهارنظر نکرده و حتی اگر امروز هم از او سؤال گردد که دلیل نیمکت نشینی اش چه بوده حتماً می گوید تشخیص سرمربی بوده و باید به آن احترام گذاشت. حالا شاید درستی تصمیم برانکو در کنار گذاشتن این بازیکن بیشتر تعیین گردد. اگر از امیر قلعه نویی هم سؤال گردد، قطعاً او هم دلایل خودش را برای این نیمکت نشینی دارد.

اما آیا مسلمان خودش از این شرایط رضایت دارد؟ قطعاً پاسخش منفی است چون هیچ بازیکنی دوست ندارد که روی نیمکت بنشیند. مسلمان فوتبال را می داند و می تواند از خیلی از هافبک های لیگ بهتر باشد، به شرط اینکه ابتدا بخواهد و پس از آن هم آمادگی اش را حفظ کند. او هنوز 30 سالگی اش را به سرانجام نرسانده و تا سه چهار سال دیگر می تواند بازی کند.

منبع: ایران ورزشی

به "محسن مسلمان؛ دو 45 دقیقه و دیگر هیچ" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "محسن مسلمان؛ دو 45 دقیقه و دیگر هیچ"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید