زندگی نامه و کارنامه هنری مجسمه ساز: مارک دی سورو - وبلاگ مایکروتاچ

به گزارش وبلاگ مایکروتاچ، مارک دی سورو مجسمه ساز قهار امریکایی در زمان آغاز طراحی پارک مجسمه سقراط در منهتن 53 سال داشت و از اعضای با سابقه جنبش عمومی هنر در امریکا به شمار می رفت. او پیش تر در سال های دهه 1960 و 1970 در چندین نمایشگاه مجسمه درون شهری در شهرهای سینسیناتی، هوستون و گرند رپیدز ایالاتمتحده شرکت کرده بود و پس از آن چندین اثر هنری دیگر را به شکل انفرادی در دیگر شهرهای ایالات متحده و اروپا به نمایش گذاشته بود.

در سال 1980 مارک دی سورو مشغول کار کردن روی نمای بیرونی یک استودیو در منطقه ( Long Island City ) شهر نیویورک سیتی بود که در این حین ایده استفاده از فضای حاشیه رودخانه برای طراحی چشم انداز ها شهری به فکر او خطور کرد.

مارک سورو در سال 1986 توانست فضای حاشیه رودخانه در شهر نیویورک سیتی را به ازای مبلغ سالانه یک دلار از شهرداری اجاره کند. پس ازآن او با استخدام کردن اعضای بنیاد آتنا، موسسه ای هنری که خودش یک دهه قبل تاسیس کرده بود، حاشیه رودخانه شهر را کاملا تمیز کرد و کار اصلاح و پرورش دوباره فضای سبز آن را به پایان رساند. خاتمه در پاییز سال 1986 پارک مجسمه تازه تاسیس سقراط میزبان اولین نمایشگاه عمومی مارک دی سورو بود. در این نمایشگاه آثار هنری برجسته ای از هنرمندان مجسمه ساز صاحب نام مانند ویتو آکونسی، بیل بوخن و مری بوخن، رزماری کاستورو، خود مارک دی سورو و چند هنرمند دیگر به نمایش گذاشته شد.

پارک مجسمه نیویورک سیتی یکی از مکان هایی است که در کتاب ( Mark di Suvero ) درباره فضا و شرایط طراحی آن توضیحات کاملی ارایه شده است. در پاییز سال 2015 مرکز هنری استورم کینگ ( Storm King ) این کتاب را به همراه سری کتاب های ( DelMonico ) منتشر کرد. این کتاب اولین اثر مکتوبی است که تمام آثار هنری مارک سورو را موردبررسی قرار می دهد و بخش های مهمی از زندگی حرفه ای او را بازکاوی می کند. برای مثال تعهد مارک سورو به حوزه هنر عمومی و آثار تجسمی این هنرمند در سطح شهرهای مختلف و ارتباط وی با مرکزی هنری استورم کینگ و شهرداری نیویورک و همکاری اش با ریچارد بلامی، در این کتاب مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. همچنین مصاحبه ای جالب با یکی از همکاران مجسمه ساز سورو به نام اورسولا فون ریدینگزوارد ( Ursula von Rydingsvard ) و گلچینی از عکس های زیبای آثار مارک سورو در کتاب یادشده گنجانده شده است.

مارک سورو در سال 1933 میلادی در شهر شانگهای چین به دنیا آمد. پدر او کارمند نیروی دریایی امریکا بود و با آغاز جنگ دنیای دوم به همراه خانواده اش به شهر سان فرانسیسکوی امریکا مهاجرت کرد. مارک در سال 1957 از دانشگاه برکلی کالیفرنیا فارغ التحصیل شد و مدرک کارشناسی اش را در رشته فلسفه از این دانشگاه اخذ کرد. او سپس بلافاصله به شهر نیویورک سیتی نقل مکان کرد و پس از دو سال کار کردن در این شهر توانست در مرکز شهر و خیابان 195 فرانت استریت ساکن شود. مارک در محل سکونت جدیدش با شخصیت های برجسته ای مانند رابرت ایندیانای هنرپیشه، السوورت کِلی نقاش و مجسمه ساز، اگنس مارتین نقاش انتزاعی، جاسپر جانز نقاش و رابرت روشِنبرگ نقاش و طراح گرافیک همسایه شده بود.

دی سورو اولین مجسمه ها و آثار تجسمی اش مانند ایندیانا و روشنبرگ را از لوازم خرده ریز و بی ارزشی که هنگام قدم زدن در خیابان های شهر پیدا می کرد ساخته بود. او با استفاده از وسایلی مانند تیر و تخته چوبی، طناب، زنجیر و فلزات آثار تجسمی دینامیک و جالبی را خلق می کرد که به لحاظ نشاط و سرزندگی با نقاشی هنرمندان مکتب هیجان نمایی انتزاعی همخوانی داشتند.

در پاییز سال 1960 مارک سورو در اولین نمایشگاه گالری سبز ریچارد بلامی امریکا از سه اثر بزرگ خویش به نام های ( Hankchampion ) و ( Che Farò Senza Eurydice ) و ( Barrel ) رونمایی کرد. این آثار بدون فوت وقت از سوی منتقدین و سایر هنرپیشگان امریکایی مورد تحسین قرار گرفتند و مارک سورو در کسوت یک مجسمه ساز بزرگ به جامعه هنر معرفی گشت.

نمایشگاه گالری سبز می توانست به نقطه عطفی در زندگی مارک سورو تبدیل شود، اما با حادثه ای که برای وی رخ داد نزدیک بود که اصلا این نمایشگاه برگزار نشود. قضیه از این قرار بود که پس از برگزاری اولین دوره نمایشگاه گالری سبز در سال 1960 و با فرارسیدن بهار سال 1961 مارک سورو درحالی که مشغول کار کردن روی یک پروژه ساخت وساز بود که هیچ ارتباطی هم با حرفه او نداشت، تصادف وحشتناکی کرد و هر دو پایش فلج شد. پس از این سانحه تلخ، هِنری برادر او به اتفاق چند تن دیگر از دوستانش به وی کمک کردند تا پروژه اش را برای نمایشگاه گرین گالری آماده کند.

اما پس از این حادثه تلخ مارک سورو نه تنها از پا ننشت، بلکه به این فکر افتاد که روش هایی را برای خلق آثار هنری اش پیدا کند که صرفا نیازمند نیروی جسمانی او نباشند. در طول سال های بعد مارک همچنان به ساختن مجسمه از اشیای بی ارزش ادامه می داد اما در کنار آن مهارت هایی مانند جوشکاری، کار کردن با جرثقیل و سایر دستگاه ها را یاد گرفت. در سال های پایانی دهه 1960 او مشغول کار کردن روی مجسمه بزرگی بود که بیشتر قسمت های آن منحصرا از تیرهای فولادی ساخته شده بود. او در پایان توانست مجسمه ای را خلق کند که متناسب با معماری یک شهر بزرگ و نوین مانند نیویورک سیتی بود.

همانند سایر جاذبه های شهر نیویورک سیتی، مجسمه ها و آثار تجسمی مارک دی سورو فرصت های زیادی برای تعامل شهفرایندان پدید می آورد. مارک در کنار برخی از کارهای اولیه اش نیمکت و تاب قرار می داد تا بازدیدکنندگان ترغیب شوند و علاوه بر تماشای مجسمه ها نزدیک تر بفرایند و آن ها را لمس کنند. الیزابت بیکر سردبیر ماهنامه هنر در امریکا در یکی از مقالاتش به این موضوع اشاره کرده و نوشته است: این نیمکت ها به شکل خوبی در اطراف مجسمه ها تعبیه شده بودند و چشم انداز بسیار زیبایی به روی سایر آثار هنری داشتند.

در حقیقت مارک سورو تلاش می کرد که تا حد ممکن آثارش را در دسترس مردم قرار دهد تا حتی آن دسته از شهفرایندانی که به موزه و نمایشگاه نمی فرایند بتوانند از نزدیک آثارش را ببینند.

دی سورو در سال 1971 به سبب دو مرتبه اعتراض کردن به جنگ ویتنام و مخالفت علنی با آن مجبور شد که ایالات متحده را ترک کند. او مدتی در شهر ونیز ایتالیا و سپس در آیندهوون هلند اقامت گزید و در سال 1972 اولین نمایشگاه درون شهری اش را در آیندهوون برگزار کرد. در پاییز سال 1972 مارک به شهر شلون-سور-سون فرانسه کوچ کرد و در آنجا پس از توافق کردن با یک شرکت جرثقیلی و یک شرکت تولید صنایع فولادی، شش مجسمه بسیار بزرگ دیگر را در فرانسه طراحی نمود.

در خلال سال های 1972 تا 1974 مارک سورو آثارش را در فضاهای عمومی شهر شلون-سور-سون به نمایش گذاشت و در آخر یکی از مجسمه هایش را به شهر هدیه کرد. شهفرایندان شلون-سور-سون به انتخاب خود مجسمه ( Ange des Orages ) اثر سال 1973 را برای شهرشان برگزیدند.

در سال 1975 چند نمونه دیگر از مجسمه های مارک دی سورو در باغ ملی ( Tuileries ) شهر پاریس به نمایش گذاشته شد. بالاخره در همین سال بود که از سورو برای شرکت کردن در یک نمایشگاه درون شهری و یک نمایشگاه بزرگ هنری در موزه ویتنی نیویورک دعوت به عمل آمد و اینمجسمه ساز معروف به میهنش بازگشت.